Η 16η του Οκτώβρη έχει οριστεί να γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Άρτου. Προς τιμήν της λοιπόν φτιάξαμε το ψωμί της ημέρας.
Από τις πιο παλιές συνταγές στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Υπάρχει σε όλες τις κουλτούρες, σε όλους τους λαούς μέχρι σήμερα.
Βασικό στην καθημερινή διατροφή των ανθρώπων από την αρχαιότητα. Σιτάρι ή κριθάρι και νερό. Ακόμη και η διαδικασία του «φουσκώματος» του ψωμιού, ήταν γνωστή από τότε.
Η τέχνη της αρτοποιίας ξεκίνησε από τα σπίτια αλλά πολύ γρήγορα έγινε επάγγελμα.
Το ψωμί σαν γεύση είναι ουδέτερο, οπότε μπορεί να συνυπάρχει τόσο με γλυκά όσο και με αλμυρά τρόφιμα και υλικά.
Μπορεί να είναι πρωϊνό ή απογευματινό σνάκ, μικρών και μεγάλων. Όταν είμασταν πιτσιρίκια παίρναμε τις γλυκές ή αλμυρές φέτες, ο καθένας κατά την προτίμησή του και τις τρώγαμε όλοι μαζί έξω συνεχίζοντας το παιχνίδι στη γειτονιά.
Φτιάχναμε σάντουιτς, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο , σαν κολατσιό στο σχολείο.
Κάναμε απίστευτο diving, στο ζουμί της αγγουροντομάτας αλλά και σε όποια σάλτσα υπήρχε σε φαγητό και φυσικά last but not least, οι περιβόητες «παπάρες» σε λαδερά και σούπες.
Όπως καταλαβαίνεις, στη δική μου ζωή αρχαία και σύγχρονη, το ψωμί είναι σταθερή αξία.
Έτσι εχθές, το δείπνο είχε αυτά τα διακριτικά σαντουϊτσάκια με κεφτεδάκια και κασέρι (ουπς! sorry, κίτρινο τυρί).
Στην κουζίνα μου λοιπόν το ψωμί, γιορτάζει κάθε μέρα!
Την συνταγή μπορείς να τη βρεις: http://www.ioliascookbook.com/food/homemade-bread/
HAPPY WORLD BREAD DAY!